هنگامی که به نقش والدین فکر میکنیم، معمولاً یک پدر و مادر را تصور میکنیم که مسئولیتهای خانواده را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و در اکثر امور به یکدیگر تکیه میکنند. در صورتی که یکی از مادران تنهایی هستید که وظیفهی پرورش کودکان را بر عهده دارید، یقیناً با چالشهای مادر بودن و تلاش برای یافتن زمان، انرژی، سرمایه و حمایت کافی آگاه هستید.
مادران تنهایی که از چالشهای روزمره ناراضی هستند، این تصور غلط که تمامی امور بر دوش آنان بوده را باید کنار بگذارند. اگر از همه منابع موجود استفاده کنند و اولویتهای خود را بر اساس موقعیت خود تنظیم کنند، میتوانند بهراحتی به زندگی عادی و تربیت فرزندان خود ادامه دهند.
1- جامعهی همراستا با خود را بیابید و از آنها کمک بخواهید
با توجه به اینکه کُل مسئولیت خانواده به شما واگذار شده است، بنابراین قطعاً در خلال مدیریت امور احساس تنهایی خواهید کرد. احتمالاً حس مستقل بودن شما نیز تا بیشترین حد ممکن ارتقا یافته است.
خوداتکایی لازمهی انجام بسیاری از امور است اما خودتان را فریب ندهید که به هیچگونه پشتیبانی و حمایتی نیاز نخواهید داشت. در صورتی که اعضای خانوادهتان در نزدیکی شما حضور دارند، ارتباط خود با آنان را از طریق رفتوآمد و مکالمه تقویت کنید. زمانی را در کنار دوستان قدیمی و همکاران سپری کنید. فکر نکنید که آنها خواهان تعامل بیشتر با شما نیستند.
آیا ترجیح میدهید دوستان بیشتری را پیدا کنید که دارای شرایط یکسان با شما هستند؟ میتوانید از انواع اپلیکیشن ها و شبکههای اجتماعی برای یافتن مادران مستقل استفاده کنید.
پس از یافتن گروه پشتیبانی، از مطرح کردن درخواست کمک خود واهمه نداشته باشید. درخواست کمک نشانهی ناتوانی نیست، در واقع سایرین بیش از آنچه که شما تصور کنید، خواهان کمک به همنوعان هستند.
در صورتی که از ایجاد مزاحمت برای سایرین نگران هستید، بهتر است پیشنهادهایی مانند نگهداری نوبتی از کودکان را مطرح کنید. در واقع کمک به دیگران هدف اصلی تعاملات اجتماعی محسوب میشود.
2- گذشته را فراموش کنید
قبل از حرکت به سمت آینده لازم است گذشته را فراموش کنید و اجازهی هرگونه تأثیرگذاری منفی بر زندگی خود را از آن بگیرید. ممکن است به دلیل طلاق، مرگ همسر یا هر شرایط دیگری، تنها شده باشید، اما لازم است گذشتهی نامطلوب و خیانتبار را فراموش کنید.
نمیتوان گذشته را فراموش کرد و تلاش در این زمینه آسیب بیشتری را به همراه خواهد داشت. میتوانید از قوت قلب و تجربهی به دست آمده از این حوادث ناگوار، برای غلبه بر موانع پیش رو در زندگی آینده خود و فرزندتان استفاده کنید. از گذشته درس بگیرید، در حال زندگی کنید و برای آینده آماده شوید.
3- برنامهریزی کرده و اهداف خود را مشخص کنید
تکرار مکرر تلاش برای متعادل کردن کار و زندگی خصوصی میتواند باعث شود که احساس کنید مانند یک ربات کار میکنید. با این حال لازم است اهدافی را برای خود تعیین کنید و در مسیر تحقق آنها بکوشید.
در زندگی خصوصی میتوانید اهداف ورزشی (5 کیلومتر در روز پیادهروی)، مطالعاتی (خواندن 20 کتاب در سال) یا مسافرتی (سفربه اروپا) را تعریف کنید. در زمینهی شغلی نیز اهدافی مانند کسب تجربهی رهبری شرکت، ترفیع شغلی و دریافت مدرک / گواهی شغلی را مدنظر قرار دهید.
زمانی را صرف ایجاد یک برنامه واقعگرایانه کنید تا بر سر اینکه چگونه میتوانید به این اهداف دست پیدا کنید، برنامهریزی کنید. تلاش برای تحقق این اهداف نه تنها شما را به شخصی توانمند و موفق تبدیل خواهد نمود بلکه هدفدار بودن و معنادار بودن زندگی شما را ارتقا خواهد داد.
4- دنبال الگو باشید
یک روش عالی برای حرکت هر چه بهتر در مسیر تحقق اهداف آینده، یافتن الگو یا مربی است که از تجربهی خانوادگی و شغلی بیشتری برخوردار است. این فرد برای ارائهی راهنماییهای کاربردی، اهداف تنظیمی و نحوهی تحقق آنان بشدت مؤثر خواهد بود.
همچنین لازم است از راهنماییهای مستمر افراد در مواجهه با شرایط سخت و چالشبرانگیز بهرهمند شوید. فردی که از تجربهی قبلی در این زمینه برخوردار باشد، به شما این اطمینان را میدهد که اوضاع بهتدریج بر وفق مراد شده و با مثبت اندیشی به نتایج بهتری دست خواهید یافت.
5- در اولویتهای خود بازنگری کنید
والدین تنها (مطلقه، بیوه) از مسئولیتهای دو برابری برخوردار هستند؛ بنابراین لازم است که اولویتها و انتظارات بر این اساس تنظیم شوند.
به یاد داشته باشید که شما یک زن استثنائی نیستید. نمیتوان خانه را کاملاً تمیز نگه داشت، تمامی لباسها را تمیز کرد و هر روز غذای خانگی آماده کرد. این انتظارات منطقی نیستند. در برخی مواقع میتوان از میانبرهایی استفاده کرد. برای مثال مصرف غذای آماده برای شام یا شستن ظرفها در روز بعد.
خود را با دیگران مقایسه نکنید و حس گناه در مورد اینکه در تربیت و حمایت کودک خود تنها هستید را فراموش کنید. به خود استراحت دهید و نسبت به مسائل کوچک نگران نباشید.
6- زمانی را به امور شخصی خود اختصاص دهید
هرچند اختصاص دادن زمان به فعالیتهای شخصی دشوار است اما چنین زمانی برای تأمین رفاه و سلامت فردی ضروری خواهد بود. در صورتی که شریکی در زندگی شما حضور نداشته باشد، آنگاه فاصله گرفتن از کودکان باید به صورت هدفمند و با برنامهریزی قبلی انجام بپذیرد.
در صورتی که به صورت مشترک / حضانتی از کودک نگهداری میکنید، در زمانهای فراغت اقدامات مفیدی را انجام دهید و به خودتان برسید. بخوابید، ورزش کنید و رژیم متعادلی را در پیش بگیرید، نمیتوان این اقدامات را بهراحتی انکار کرد. زمانی را نیز به سرگرمیهای شخصی و فعالیتهای خلاقانه اختصاص دهید.
هرچند مادر بودن مهمترین وظیفهی محوله به شما است، اما هویت شما صرفاً بر این اساس تعریف نمیشود. در صورتی که به صورت تنها از کودک مراقبت میکنید، اختصاص زمان به امور شخصی بهمراتب دشوارتر خواهد بود.
با استفاده از منابع موجود زمانی را به خودتان اختصاص دهید، کودکان نیز در بلندمدت از این وضعیت استقبال خواهند نمود.
7- امور را سازماندهی کنید
با توجه به انبوه وظایف محوله به مادران تنها، سازماندهی مناسب این وظایف یک ضرورت انکارناپذیر است. اپلیکیشنهای بسیاری برای مدیریت امور مالی، برنامهریزی غذایی و سازماندهی فعالیتهای خانوادگی مانند قرارهای ملاقات و لیست خرید مؤثر خواهند بود.
در صورتی که به صورت مشترک از کودک نگهداری میکنید، ارتباطات خود را با یکدیگر حفظ کنید تا تمامی افراد بهخوبی از مسئولیتهای خود در مورد کودکان آگاه باشند. در بازههای صبحگاهی و شبانه کارهای مشخص و روتینی را دنبال کنید تا کودکان بهخوبی با آنها هماهنگ شوند.
8- انعطافپذیر باشد، در کنترل کودکان سختگیری نکنید
هرچند آمادگی و سازماندهی امور از اهمیت بالایی برخوردار است، اما لزومی ندارد که همیشه طبق برنامه عمل کنید.
در شرایطی که کودکان مریض میشوند و پرستاران در لحظات آخر از حضور در منزل شما انصراف میدهند، شما به تنهایی مسئولیت مراقبت از کودک را بر عهده خواهید داشت. در این شرایط با انعطافپذیری کامل و برنامهریزی مناسب، وظایف شغلی و خانوادگی خود را به نحو احسن انجام دهید.
برای مثال فهرستی از افرادی تهیه کنید که در زمان مراقبتهای فوری از کودکان با آنها تماس بگیرید. همچنین این قبیل شرایط را از قبل با رئیس خود هماهنگ کنید.
مهمتر از همه اینکه اجازه ندهید تغییرات پیشبینی نشده، روز شما را خراب کند و استرس زیادی را به شما وارد نماید.
9- یاد بگیرید که به شرایط ناخواسته پاسخ منفی بدهید (احساس گناه نکنید)
مادران تنها دارای محدودیتهای زمانی، انرژی و منابع هستند که توسط خانوادههای دو نفره (پدر و مادر) قابل درک نیستند. در این شرایط باید حس گناه را از خود دور کنید و تلاش نکنید که در تمامی مکانها حضور داشته باشید و تمامی امور را انجام دهید.
لازم نیست در تمامی جشن تولدهایی که فرزندتان به آن دعوت شده است، حضور داشته باشید. لازم نیست کودکان در تمامی روزهای هفته در فعالیتهای ورزشی و خارج از برنامهی درسی مدرسه حضور داشته باشند.
کارهای خود را تنها محدود به مواردی کنید که بیشترین لذت و شادی را برای شما و خانوادهتان دارند. انجام کارهای بیشتر، شما را به مادری بهتر تبدیل نمیکند بلکه صرفاً درجهی خستگی شما را افزایش میدهد.
10- با معیارهای خود زندگی کنید
هنگامی که وظیفهی مدیریت خانواده به شما واگذار میشود (درآمد یک نفره، بودجهبندی و صرف زمان با کودک)، در این صورت لازم است معیارهای منطبق با شرایط خود را مورد توجه قرار دهید.
در صورتی که بدهی تسویه نشدهای دارید که روزبهروز بر سود آن افزوده میشود، لازم است در کوتاهترین فرصت ممکن نسبت به تسویهی آن اقدام کنید. بودجهبندی بهترین روش برای تعیین مقدار درآمد در دسترس برای مدیریت امور و پسانداز است.
سعی کنید با استفاده از حراجی فروشگاهها در هزینههای خود صرفهجویی کنید. خرید وسایل دسته دوم و برنامهریزی غذایی نیز میتواند در هزینههای شما صرفهجویی کند.
پس از پرداخت هزینههای اولیه مقدار درآمد باقیمانده برای تفریحاتی مانند غذا خوردن در رستوران، تعطیلات و مشاهدهی فیلم در سینما را تعیین کنید.
اجازه ندهید امور مالی به منبع نگرانی شما و خانوادهتان تبدیل شود. حساب بانکی خود را افزایش دهید و مدیریت هزینهها را به کودکان آموزش دهید.
11- زمان کافی را در کنار کودکانتان سپری کنید
زمانی که با کودکان خود سپری میکنید، بسیار باارزش است و یک مادر تنها زمان محدودی را به آن اختصاص میدهد. این زمان را تا میتوانید بیشتر کنید.
بهجای تماشای تلویزیون، کودکان را به گردش کمهزینه در پارک، موزه و غیره ببرید. در هنگام ناهار خوردن راجع به اتفاقات مدرسه از آنها جویا شوید.
هنگامی که کودکان از شما میخواهند که با آنها بازی کنید، از این فرصت پیش آمده برای برقراری ارتباط با آنها استفاده کنید. این عمل به هیچ وجه به منزلهی اتلاف وقت نخواهد بود. زمانی که با آنها هستید، از انجام کارهای همزمان بپرهیزید و فقط به آنها توجه کنید. رابطهی مؤثر با کودکان دارای مزایای متعددی خواهد بود.
نکات نهایی
مادر تنها بودن به هیچ وجه آسان نیست؛ بنابراین لازم است از تمامی منابع موجود به نحو احسن استفاده کنید تا فشار وارده به شما کاهش یابد.
فناوریهای ارتباطی، سازماندهی امور و تعاملات اجتماعی سازنده تنها چند نمونه از ابزارهای در دسترس هستند که شما باید از آنها بهره ببرید. لازم است ذهنیت خود را تغییر دهید و در ارتباط با اولویتها و مسائل مالی دیدگاه کاربردیتری داشته باشید.
همچنین رسیدگی به خود را نیز به هیچ وجه فراموش نکنید. با مراقبت از خود قادر به مراقبت از عزیزانتان هستید.
مادران تنها برخی از سختکوشترین افراد محسوب میشوند. آنها نیز همانند سایر افراد لایق توجه و شادمانی هستند.
منبع: چطورپدیا